کمیته نساجی

کمیته پژوهشی نانونساجی به عنوان یکی از کمیته‌های پژوهشی کانون و با هدف ایجاد فضای پژوهشی گروهی در زمینه‌های مختلف علمی در کانون شکل گرفت.

سیر کلی عملکرد این کمیته از شکل‌گیری و برنامه‌ریزی اولیه تا شروع و اجرای پروژه و نتایج آن به طور خلاصه عنوان می‌شود تا بتواند الگویی برای تشکیل سایر کمیته‌های علمی پژوهشی کانون باشد.

در ابتدای امر، استاد راهنمای کمیته به معرفی کلی صنعت نانونساجی و فضاهای پژوهشی این حوزه در جلسه عمومی کانون (زمستان ۱۳۹۵) پرداخت. سپس طی جلساتی، تصمیم‌گیری نحوه ورود اعضا به کمیته و انتخاب آنها بررسی شد که در نهایت، به ارسال فراخوان عمومی ارسال رزومه متقاضیان ورود به کمیته منجر شد.

۱۰ نفر از اعضای کانون برای عضویت در کمیته، روزمه خود را برای استاد راهنما ارسال کرده و در جلسه‌ی اول کمیته شرکت کردند. در ادامه جلسات که به طور هفتگی برگزار می‌شدند، پیشنهادات مختلفی به عنوان موضوع پروژه توسط اعضای کمیته مطرح شده و از نظر اجرایی، علمی، نوآوری طرح، اقتصادی و مطابقت با نیازهای جامعه مورد بررسی و امکان سنجی قرار می گرفتند که نهایتا یک تیم ۵ نفره (متشکل از دانشجویان رشته ی مهندسی مواد، پزشکی و مهندسی پزشکی) با موضوع “زخم پوش‌های مهار خونریزی”، پروژه کمیته را به طور جدی آغاز کردند.

در چند جلسه آغاز پروژه، استاد به آموزش اصول جستجوی مقالات و پتنت‌ها و کتاب‌ها در پایگاه‌های داده پرداخت و اعضا با کمک استاد، به جستجوی مقالات و پتنت‌های مرتبط با موضوع پروژه پرداختند. پس از جمع‌آوری داده‌های علمی، تصمیم گرفته شد که برای بررسی تمام جوانب علمی موضوع، مروری بر زخم پوش‌های مبتنی بر نانوالیاف توسط اعضا انجام شود که طی این مرحله، اعضا توانستند آموزش‌های قبلی را به طور عملی زیر نظر استاد تمرین کنند و استاد نیز بسته به نیاز علمی در هر مرحله، آموزش‌هایی از مهارت‌های ویژه نرم‌افزارهای وورد، پاورپوینت، اکسل، SPSS، Digimizer و … را ارائه می‌داد و اعضا نیز در جلسات هفتگی، به ارائه آخرین مطالعات خود در موضوع مورد نظر می پرداختند. با پایان این مرحله، جهت اجرای آزمایشگاهی طرح، برای استفاده از امکانات آزمایشگاهی با مراکز مختلف ارتباط گرفته شد که در نهایت دکتر سیمچی از اساتید دانشکده مهندسی وعلم مواد شریف موافقت خود را برای حضور تیم در آزمایشگاه ایشان یعنی (آزمایشگاه مواد پیشرفته و نانومتری) اعلام کردند.

از دی ماه ۹۶ کار جدی گروه بر روی فاز عملی طرح آغاز شد و مواد و روش‌های مختلفی مورد امتحان قرار گرفتند. پس از آن با انجام مدل‌های مختلفی از تست انعقاد خون بر روی نمونه‌ها، بهترین نمونه‌ها از نظر عملکرد انتخاب شده و باقی کنار گذاشته شدند. این مرحله تا زمستان ۹۷ ادامه داشت. در طی این مدت اعضا جلسات خود را به طور مداوم با استاد تیم ادامه داده و پیوسته روی بهبود عملکرد پانسمان خود تحقیق و بحث می‌کردند.

با اتمام تقریبی فاز آزمایشگاهی، اعضای تیم طرح خود را برای ثبت اختراع خارجی و داخلی آماده می‌کنند. همچنین این طرح برای مسابقه نانومچ ارسال شده و در حال داوری است.